34,7612$% 0.06
36,6699€% 0.27
44,1970£% 0.06
2.959,44%0,03
3428277฿%2.60207
132314Ξ%3.0553
İklim değişikliği, Latin Amerika ve Karayipler (LAC) bölgesinde nüfus hareketlerini artırarak büyük göç dalgalarına yol açma potansiyeline sahip. Dünya Bankası’nın tahminlerine göre, 2050 yılına kadar yalnızca Meksika ve Orta Amerika’da 17 milyon kişi iklim değişikliği nedeniyle yerinden edilebilir. Hükümetler, bu büyüyen zorlukla başa çıkmak için stratejiler geliştirmeye çalışıyor. Ancak, hangi bölgelerin ve nüfusların en çok etkileneceği konusunda ayrıntılı bir anlayış eksikliği, politika uygulamalarını sınırlıyor.
Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP) Latin Amerika ve Karayipler Bölgesel Merkezi, iklim hareketliliğini tahmin etmek, uyum planlamasına entegre etmek ve mevcut yanıtları değerlendirmek için temel araştırmalar yaptı. Bu araştırmanın üç ana sonucu şunlardır:
1. Hükümetler İklim Hareketliliğini Planlarına Entegre Ediyor: Birçok Latin Amerika ve Karayipler hükümeti, iklim hareketliliğini Ulusal Belirlenmiş Katkılar (NDC’ler) ve Ulusal Uyum Stratejileri’ne (NAP’ler) entegre etmeye başlamıştır. Bölgedeki on iki ülke NAP’lerini hazırlamış olup, çoğu iklim hareketliliğini ve somut önerileri içermektedir. Önerilen uyum yanıtları arasında veri toplama ve tahminlerin iyileştirilmesi, uygun konut desteği, tahliye ve yerleştirme alanlarında istihdam ve beceri geliştirme ile planlı yer değiştirme yatırımları yer almaktadır. Ancak, NDC’lerde iklim hareketliliği genellikle daha genel terimlerle ele alınmaktadır ve bu konuda daha güçlü bir farkındalık ve eylem gerekmektedir.
2. İklim Hareketliliğine Yönelik Yaklaşımlar Test Ediliyor: Bazı ülkeler, iklim hareketliliğini ele almak için çeşitli yaklaşımlar denemekte ve göçmen nüfusları risk altındaki insanlar olarak kabul etmektedir. Örneğin, Kolombiya, dünyanın ilk “iklim hareketliliği” yasasını geçirme aşamasındadır ve bu yasa, iklim yer değiştirme için birleşik bir kayıt sistemi önerirken, belirli bakanlık ve ajanslara sorumluluklar atamaktadır. Şili ve Peru, benzer yasaları değerlendirirken, Antigua ve Barbuda 2021’de bölgesel anlaşmalar ve çerçeveler çağrısında bulunmuştur. 2022’de Arjantin, Orta Amerika, Karayipler ve Meksika’dan gelen iklim yerinden edilmiş insanlara üç yıllık insani vize sağlamaya başlamıştır. Barbados, Küba, Brezilya, Panama ve Şili gibi ülkeler ise kıyı bölgeleri, kuraklık ve sel riski altındaki bölgelerden nüfusları taşımayı araştırmaktadır.
3. İklim Hareketliliği İçin Temel Bir Çerçeve Önerisi: Araştırma, ortakların iklim hareketliliği için potansiyel sıcak noktaları değerlendirmelerine yardımcı olacak temel bir çerçeve sunmaktadır. Yerinden edilme, göç ve yer değiştirme olasılığının nerede ve hangi nüfusların etkileneceğini öngörmek, planlamanın önemli bir parçasıdır. Ancak, iklim hareketliliğinin sürücüleri oldukça karmaşıktır ve veri kalitesi ve kapsamı dengesizdir. Politika rehberliğinde daha iyi yardımcı olabilecek gelişmiş araçlar geliştirilmekle birlikte, bu araçlar henüz kullanıma hazır değildir. Karar vericiler, riskleri daha iyi değerlendirerek, sıcak noktaları belirleyerek ve öncelikleri belirleyerek öngörülü olabilirler. Bu çerçeve üç ana faktöre odaklanmaktadır: iklim şokları ve stresleri, sosyo-ekonomik sürücüler ve yapısal kırılganlıklar.
Geliştirme ve politika yapıcılar için bazı başlangıç noktaları şunlardır:
İklim hareketliliğine yanıt vermek, insanların hareketini sadece bir sorun olarak görmek yerine, olumlu bir uyum yanıtı olarak değerlendiren pragmatik çözümler bulmayı gerektirir. Zorluklar büyük olsa da, LAC bölgesindeki hükümetler bu sorunlarla zaten başa çıkmaya çalışıyor ve UNDP, ortaklarıyla birlikte, bu çabalara kritik destek sağlayabilir.
AB ve Avrupa Konseyi, Türkiye’de Kadınların Güçlendirilmesi İçin Sivil Toplumu Destekliyor